Χελώνα Καρέτα - Καρέτα

Χελώνα καρέτα- καρέτα

Η Ζάκυνθος, και ειδικότερα ο κόλπος του Λαγανά, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της προστατευόμενης χελώνας καρέτα- καρέτα στην Ελλάδα.
Το σπάνιο αυτό είδος ξεχωρίζει για το καφεκόκκινο κέλυφός της και το μεγάλο κεφάλι της, μπορεί να φτάσει τα 1,25 μέτρα σε ύψος και τα 180 κιλά σε βάρος. Η μόλυνση των θαλασσών, η εντατική αλιεία και η καταστροφή των παραλιών έχει θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση της τα τελευταία χρόνια. Οι θηλυκές χελώνες εναποθέτουν τα αυγά τους σε συγκεκριμένες αμμουδιές, όπου μετά από 50-75 μέρες επώασης γεννιούνται οι μικρές χελώνες που διασχίζουν την άμμο για να επιστρέψουν στο νερό.
Το Δεκέμβριο του 1999 ιδρύθηκε το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου, για την προστασία του οικοσυστήματος ,μοναδικό σε όλη τη Μεσόγειο.
Σύμφωνα με τις σχετικές ρυθμίσεις, δημιουργούνται ζώνες προστασίας στις επίμαχες περιοχές του κόλπου του Λαγανά ενώ την περίοδο από Μάιο έως Οκτώβριο απαγορεύεται η κυκλοφορία ταχύπλοων στον όρμο. Η ωοτοκία συντελείται κυρίως τη νύχτα γι’αυτο πρέπει να αποφεύγονται οι θόρυβοι και οι τεχνητοί φωτισμοί που είναι δυνατόν να αποπροσανατολίσουν τις χελώνες.

Απαγορεύονται, τέλος, οι ομπρέλες και οι    ξαπλώστρες στην αμμουδιά όπως και η επεξεργασία των αυγών.

Κείμενο από το site: http://www.ζακυνθοσ.net/%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84
 %CE%B1.html

Η ζωή της χελώνας καρέτα

Με το ράγισμα του κελύφους των αυγών, οι νεοσσοί αναρριχώνται ομαδικά στην επιφάνεια της άμμου και κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Προτιμούν νυχτερινές ώρες ή το πρώτο και ελάχιστο φως του ήλιου κατά το χάραμα. Ο προορισμός της πορείας τους επηρεάζεται από τον φωτεινότερο ορίζοντα που συναντούν κατά την έξοδό τους. Μια πορεία δύσκολη, με πολλούς εχθρούς να παραμονεύουν στο σκοτάδι ή το ημίφως: καβούρια, γλάροι, ψάρια, επίδραση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως τα φώτα της παραλίας, είναι μερικοί μόνο από αυτούς. Μόνο ένα στα χίλια χελωνάκια θα καταφέρει να φτάσει στο τέλος αυτής της πορείας και να ενηλικιωθεί. Μια πορεία που οδηγεί στη θάλασσα και τη ζωή. Μια ζωή σαν από θαύμα δοσμένη
Το πρώτο ταξίδι μιας Caretta caretta είναι και το σημαντικότερο της ζωής της, καθώς στηρίζεται στο ένστικτο και το DNA της για να βρει τον προσανατολισμό της. Μόνο αν τα καταφέρει την πρώτη φορά θα ξαναγυρίσει μετά από μερικές δεκαετίες στην ίδια περιοχή για να γεννήσει τα μικρά της και να διαιωνίσει το μοναδικό της είδος.
Η χελώνα καρέτα είναι ίσως ένα από τα πιο εμβληματικά είδη των μεσογειακών και ελληνικών θαλασσών και ένα από τα επτά είδη θαλάσσιων χελωνών που υπάρχουν στον πλανήτη. Αν καταφέρει να ξεφύγει από τους φυσικούς εχθρούς της αλλά και από τις ανθρώπινες επιδράσεις και απειλές, θα ζήσει περίπου 80 χρόνια. Όταν μεγαλώσει, περίπου μετά από δύο έως τρεις δεκαετίες και έρθει η ώρα της αναπαραγωγής της, θα επιστρέψει στην ίδια περιοχή και θα επιλέξει την παραλία όπου γεννήθηκε και η ίδια για να κάνει τη φωλιά της. Αυτή η επιστροφή καθιστά τις παραλίες ωοτοκίας ιδιαίτερα πολύτιμες για την προστασία της και τη δυνατότητα διαιώνισης του είδους.
Σε κάθε περίοδο ωοτοκίας, η θαλάσσια χελώνα θα γεννήσει δύο έως τρεις φορές. Θα δημιουργήσει τη φωλιά της με τα πίσω της πτερύγια σε αμμώδεις παραλίες και σε βάθος περίπου 60 εκατοστών. Σε κάθε φωλιά φιλοξενούνται μέχρι και 120 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται για 55 ημέρες. Το φύλο των νεοσσών καθορίζεται από τη θερμοκρασία μέσα στη φωλιά, κάτι που υποδηλώνει πόσο σημαντική είναι η ποιότητα της άμμου των παραλιών ωοτοκίας ώστε να μην επηρεάζονται οι πληθυσμοί και η κατανομή τους.

Η ζωή που απειλείται

Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta είναι ένα κινδυνεύον είδος, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2010). Θα τη συναντήσουμε να κολυμπάει σε όλα τα μήκη και πλάτη των ελληνικών θαλασσών, αλλά η ιδιαίτερη σημασία της χώρας μας έγκειται στο ότι φιλοξενούμε κάποιες από τις σημαντικότερες παραλίες για την αναπαραγωγή και φωλεοποίηση της καρέτα στη Μεσόγειο.
Ανάμεσα στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει στην Ελλάδα είναι η οικολογική υποβάθμιση των οικοσυστημάτων που τη φιλοξενούν όπως: η οικιστική και τουριστική ανάπτυξη των παραλιών ωοτοκίας και οι διάφορες κατασκευές στην άμμο, ο τεχνητός φωτισμός που αποπροσανατολίζει τα μικρά αλλά και η διάβρωση των παραλιών. Η κλιματική αλλαγή απειλεί επίσης τα οικοσυστήματά της και τις παραλίες ωοτοκίας. Η παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία αλλά και η ηθελημένη θανάτωση αποτελούν έναν επιπλέον ανθρωπογενή κίνδυνο.
Χαρακτηριστικά, το 80% των ατόμων που εισήχθησαν για περίθαλψη στο Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών στη Γλυφάδα, κατά το διάστημα 1994-2000, έφερε τραύματα που οφείλονταν σε αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σε σκόπιμη κακοποίηση.
Η θήρα των αυγών από αλεπούδες, σκυλιά κλπ αποτελεί ένα επιπλέον πρόβλημα και έχει παρατηρηθεί σε παραλίες ωοτοκίας της Πελοποννήσου, επηρεάζοντας το 40% των φωλιών. Σημαντική απειλή συνιστούν και τα σκουπίδια στη θάλασσα. Ειδικότερα, οι πλαστικές σακούλες υποβαθμίζουν το θαλάσσιο οικοσύστημα και μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο τις θαλάσσιες χελώνες αφού τις ξεγελούν λόγω της ομοιότητάς τους με τσούχτρες, μία από τις πιο αγαπημένες τροφές της καρέτα. 

Διαβάστε περισσότερα: http://www.wwf.gr/endangered-species/caretta