Νυχτερίδα

Οι νυχτερίδες είναι τα μόνα θηλαστικά μαζί με τις ιπτάμενες αλεπούδες (Pteropus giganteus) που έχουν τη δυνατότητα να πετούν. Ανήκουν στην Τάξη Chiroptera στην οποία μαζί με τα πτηνά είναι τα μόνα σπονδυλωτά είδη που μπορούν να πετάξουν.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πάνω από 1000 διαφορετικά είδη νυχτερίδας με διαφορετικά μεγέθη αλλά και διαφορετικές διατροφικές συνήθειες. Θα τις συναντήσουμε σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική και τις υπόλοιπες πολικές περιοχές, όπου το κρύο είναι το βασικό χαρακτηριστικό. Στην Ευρώπη ζουν περί τα 40 διαφορετικά είδη. Η μεγαλύτερη νυχτερίδα ζει στην Αυστραλία και έχει άνοιγμα φτερών 60 cm και βάρος περί τα 200 γραμμάρια. Η μικρότερη είναι το είδος Craseonycteris thonglongyai με βάρος μόλις 2 γραμμάρια. Αυτή θεωρείται και το μικρότερο θηλαστικό που υπάρχει στον κόσμο.

Ο σκελετός της είναι ιδιαίτερα λεπτός και ευαίσθητος για να μπορεί να είναι ελαφρύς, ώστε να διευκολύνει στο πέταγμα το ζώο. Τα περισσότερα είδη έχουν ένα πυκνό τρίχωμα γκρι ή καφέ μέχρι και μαύρο και στη ράχη τους είναι πιο σκούρο από ότι στην κοιλιά τους. Σε αντίθεση με τα άλλα θηλαστικά, δεν έχουν μαλλί, αλλά ειδικό τύπο τριχώματος που αποτελείται από ένα είδος λεπιών και που χρησιμεύουν στην κατάταξη των διάφορων ειδών. 

Το πιο χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι οι μεμβράνες που έχουν για να μπορούν να πετάνε. Αυτές ενώνουν τα δάχτυλα των χεριών τους, που είναι ιδιαίτερα μακριά σε σχέση με τα άλλα θηλαστικά. Επίσης μεμβράνες ενώνουν και τα πίσω πόδια τους τα οποία καταλήγουν σε πέντε δάχτυλα, τα οποία έχουν ένα είδος νυχιού με το οποίο μπορούν ο νυχτερίδες να κρέμονται όταν είναι στους χώρους ανάπαυσης τους. Αυτά τα νύχια λειτουργούν χωρίς μυϊκή δύναμη και έτσι πολύ συχνά μπορούμε να δούμε νεκρές νυχτερίδες να εξακολουθούν να κρέμονται στα σημεία που πέθαναν. Γενικά έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον σκελετό τους, αλλά αυτές οι λεπτομέρειες ξεπερνούν αυτό το άρθρο.

Το σχήμα του κεφαλιού τους διαφέρει πολύ από είδος σε είδος. Κάποιες μοιάζουν με ποντίκι, κάτι που ερμηνεύει και το κοινό όνομα τους σε άλλες γλώσσες, ενώ άλλες έχουν πολύ μεγάλα αυτιά που τους είναι απαραίτητα για να πιάνουν τους υπερήχους με τους οποίους εντοπίζουν τη λεία τους ή τα αντικείμενα και έτσι αποφεύγουν μέσα στο σκοτάδι να συγκρούονται πάνω τους. Επιπλέον έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν μερικά είδη χρησιμοποιώντας τα μαγνητικά πεδία της γης, όπως κάνουν τα αποδημητικά πουλιά.

Λόγω κατασκευής του σώματος τους και των μεμβρανών που διαθέτουν μπορούν να πετάνε με μεγάλη ταχύτητα. Κάποια είδη με μικρά φτερά και μεγάλες ταχύτητες ζουν και πετούν σε ανοιχτές περιοχές, ενώ άλλα με πιο μεγάλα φτερά ζουν σε περιοχές ανάμεσα σε δένδρα και άλλα εμπόδια, αφού πετούν πιο αργά. Ελάχιστα είδη, όπως η νυχτερίδα βαμπίρ κινούνται επιδέξια στο έδαφος, ενώ τέλος μερικά έχουν την ικανότητα να κολυμπούν και να απογειώνονται κατευθείαν από την επιφάνεια του νερού. Χρειάζονται μεγάλη ενέργεια και γι’ αυτό έχουν τριπλάσιο μέγεθος καρδιάς από αντίστοιχα θηλαστικά του μεγέθους τους.

Πρόκειται για νυχτόβια ζώα. Προτιμούν να κοιμούνται την ημέρα σε σπηλιές, αλλά και σε ερημωμένα σπίτια, ορυχεία, κουφάλες δένδρων κλπ. Μερικά είδη, σε αντίθεση με την μεγάλη πλειοψηφία, ζουν μοναχικά και μερικά πέφτουν σε χειμερία νάρκη ή γίνονται αποδημητικά.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.tsamisaquarium.gr/Selides/Themata/Nuxterida.htm

Για είκονες μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε:http://www.tsamisaquarium.gr/Selides/Themata/Nuxterida.htm